Abortus, wat zegt de Bijbel?
Abortus wordt al een aantal jaren ook in Nederland als een soort voorbehoedsmiddel gezien.
Er zijn echter talrijke teksten in de Bijbel die duidelijk maken hoe God denkt over abortus. Lees bijvoorbeeld in Psalm 139:13-17, waar God ons vertelt dat Hij ons al kende voordat we in de baarmoeder gevormd werden.
“Want Gij hebt mijn nieren gevormd, mij in de schoot van mijn moeder geweven. Ik loof U, omdat ik gans wonderbaar ben toebereid, wonderbaar zijn uw werken; mijn ziel weet dat zeer wel. Mijn gebeente was voor U niet verholen, toen ik in het verborgene gemaakt werd, gewrocht in de diepten van het aardrijk; uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen, die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond. Hoe kostelijk zijn mij uw gedachten, o God, hoe overweldigend is haar getal.”
Gevolgen abortus
In Exodus 21:22-25 kunt u ook lezen over de straf. Straf voor iemand die de dood van een baby in de baarmoeder veroorzaakt , die was dezelfde als voor iemand die een moord pleegt. Dit geeft duidelijk aan dat God een ongeboren baby net zo zeer als een menselijk wezen beschouwt als een volgroeid volwassen mens. Voor de Christen gaat het bij abortus niet om de vraag of de vrouw het recht heeft om te kiezen, maar het is een zaak van leven en dood van een menselijk wezen dat ook naar Gods evenbeeld is gemaakt (Genesis 1:26-27; 9:6).
Het argument dat vaak wordt aangevoerd tegen het Bijbelse standpunt over abortus is: “Hoe zit het dan met gevallen waarin verkrachting en/of incest heeft plaatsgevonden?” Hoe vreselijk het ook is om, zwanger te raken als gevolg van een verkrachting en/of incest, toch is dat nog geen excuus voor de moord van een baby in de moederschoot. Het kind dat het gevolg is van zo’n verkrachting/incest zou natuurlijk ook voor adoptie kunnen worden gegeven aan een liefdevol gezin dat zelf wellicht zelf geen kinderen kan krijgen, of ander zou het kind gewoon door de moeder zelf opgevoed kunnen worden. In ieder geval, de baby zou niet gestraft moeten worden voor de zondige daden van de verwekker.
Maar hoe verder als u reeds een abortus heeft ondergaan?
Vele vrouwen die abortus hebben gepleegd lopen met een schuldgevoel rond en velen hebben psychische klachten en dreigen soms een einde te maken aan hun eigen leven of raken verslaaft aan drugs of alcohol.
Natuurlijk is Jezus aan het kruis ook gestorven voor de zonde van abortus. Er is daarom absoluut ook voor deze zonde vergeving bij God. Wanneer we onze zonde belijden aan God en geloven in het offer van Jezus, dan kan elke zonde worden vergeven (1 Johannes 1:9). Een vrouw die een abortus heeft gehad, of een man die een abortus heeft aangemoedigd, of zelfs een arts die een abortus heeft uitgevoerd – zij kunnen allemaal door geloof in Jezus Christus vergeven worden.
Maar we moeten ons wel realiseren dat sommige zonden nare gevolgen kunnen hebben. Een vrouw kan nog lange tijd na zo’n abortus, de gevolgen van haar daad bemerken door emotionele spanningen. Het kind wat ze op zo’n afschuwelijke manier verloren is, was eerst een deel van haar lichaam. Na een abortus is het kind van haar losgescheurd en dat heeft meestal z’n gevolgen.
Natuurlijk is God ook dan de grote Heelmeester en zeker instaat om te genezen. Soms is daar echter tijd voor nodig, maar ga er in ieder geval mee naar Jezus. Hij is de enige die ons echt kent en Hij kan de pijn van binnen wegnemen.
“Miljoenen
In de jaren dat abortus werd toegestaan, zijn er wereldwijd miljoenen baby’s in de moederschoot op gruwelijke wijze omgebracht.
Argumenten
Maar er is nog een ander veel gehoord argument tegen het Bijbelse standpunt.
Men zegt “Hoe zit het dan wanneer het leven van de moeder gevaar loopt?” Natuurlijk is dit nooit Gods bedoeling. Mocht dit echt het geval zijn, dan is het begrijpelijk dat men het leven van de moeder eerst redt. Maar laten we echter niet vergeten dat dit praktisch nooit de reden van een abortus is. Er zijn relatief veel meer vrouwen die een abortus hebben ondergaan omdat ze bijvoorbeeld zwanger werden op een voor hun verkeerd tijdstip, dan vrouwen die een abortus hebben ondergaan om hun eigen leven te redden. Daarbij komt nog dat onze God een God van wonderen is, die instaat is het leven van een moeder en kind redden, ook als alle medische kansen hier niet op duiden. Het is altijd de moeite waard om een zaak van leven of dood eerst aan God voor te leggen. Hij is degene die het leven heeft gegeven en het is niet aan ons om eigenmachtig dit leven te beëindigen. Daarmee wil ik maar zeggen, dat wat ook het probleem is abortus zou nooit de eerste optie moeten zijn. Het leven van een menselijk wezen in de baarmoeder is elke inspanning waard om een geboorte na de volledige termijn mogelijk te maken.
