Trouwen

We willen dan ook met elkaar leven zoals God het huwelijk bedoeld heeft.

Over de onderdanigheid van de vrouw?

In Efeziërs 5:22-24 schrijft de apostel Paulus uitgebreid over gehuwden. Daar valt ons vaak het meest op dat hij spreekt over de ‘onderdanigheid’ van de vrouw in het huwelijk t.a.v. haar man: ” Vrouwen, wees uw eigen mannen onderdanig, zoals aan de Heere, want de man is hoofd van de vrouw, zoals ook Christus Hoofd van de gemeente is; en Hij is de Behouder van het lichaam. Daarom, zoals de gemeente aan Christus onderdanig is, zo behoren ook de vrouwen in alles hun eigen mannen onderdanig te zijn.”
In onze tijd klinkt dit allemaal uitermate conservatief en absoluut niet meer passend in onze manier van denken m.b.t. de rolverdeling van man en vrouw in het huwelijk. Maar, het gaat er maar om of we goed begrepen hebben wat de Bijbel er mee bedoeld.

Het betekent zeker niet dat een vrouw alleen maar ‘ja’ moet zeggen en de man dus in alles z’n zin moet geven. Het is niet normaal als een vrouw op geen enkele manier een eigen mening mag hebben en als een soort robot door het huis heen loopt.
Wat betekent die onderdanigheid dan wel? Het heeft weer te maken met de rolverdeling in het huwelijk. Het betekent dat niet de vrouw maar de man in de eerste plaats de verantwoording draagt voor zijn gezin ‘ten aanzien van God’. In die zin, hij is geroepen om zijn gezin als de priester in huis te leiden en vooral in het geestelijke. Dus het gezamenlijk gebed, het lezen van de Bijbel, het gaan naar de samenkomsten, het onderwijzen van zijn gezin en tevens heeft hij zijn aandeel in de opvoeding. Bijbels gezien mag hij verwachten dat zijn vrouw in de eerste plaats hem in die taken zal steunen en zo nodig ook hem vervangt. In ieder geval is dit een grote verantwoording die hij niet kan afschuiven op zijn vrouw. (Efeziërs 5:26, 27 en 29).
En als het goed is, vorm je als man en vrouw dan steeds meer een ‘team’ in het huwelijk, waarin geen sprake is van competitie of overheersing. Onderdanigheid kan dan ook nooit betekenen dat de vrouw de man naar de ogen moet kijken en hem altijd gelijk moet geven. De man is ook zeker niet ‘meer’ als zijn vrouw in Gods ogen. In 1 Corinthiërs 11:11 staat zo mooi: “Evenwel is de man niets zonder de vrouw, en de vrouw niets zonder de man, in de Heere”. In Galaten 3:26-28 lezen we zelfs dat voor God man en vrouw gelijk zijn.

Wie heeft de leiding thuis?

Het is belangrijk om te begrijpen hoe God het gezin in gedachten heeft. De Bijbel leert dat God de man bedoeld heeft, als de leider in het gezin (1 Corinthiërs 11:3, Efeziërs 5:23). De Bijbel beschrijft dit leiderschap als liefhebbend – niet overheersend, neerbuigend of betuttelend ten aanzien van zijn vrouw of kinderen. Het leiderschap van een echtgenoot moet juist zijn zoals de liefde van Jezus voor Zijn gemeente. Deze liefde is vergevingsgezind, barmhartig, onzelfzuchtigheid en bereid om te dienen, niet veroordelend. Lees Efeziërs 5:25 “Mannen, heb uw eigen vrouw lief, zoals ook Christus de gemeente liefgehad heeft en Zich voor haar heeft overgegeven.”

Echtgenoten moeten dus geen dictators zijn, ze moeten niet heersen over hun vrouw en ze commanderen als een ondergeschikte.
Lees ook Colossenzen 3:19 “Mannen, heb uw vrouw lief en wees niet verbitterd tegen haar.’ of ook 1 Petrus 3:7 ‘Evenzo, mannen, woon met begrip met haar samen; geef de vrouw, als de zwakkere, haar eer; u bent immers ook mede-erfgenamen met haar van de genade van het leven; opdat uw gebeden niet verhinderd worden”.
De Bijbel bedoelt hier, mannen moeten rekening houden met het meer gevoelige karakter van de vrouw en hun vrouwen niet beledigen of naar beneden halen. Doen we dat wel, dan zal het ons gebedsleven in de weg staan, er staat ‘opdat uw gebeden niet verhinderd worden’. Dus onze houding in huis heeft rechtstreeks te maken met ons geestelijk contact met God. Nergens leert de Bijbel dat de vrouw de slaaf is van de man, integendeel God vindt haar zo kostbaar dat Hij vraagt om haar speciale zorg te geven, een zorg die mannen zullen geven die volgens de Bijbel willen leven.
God heeft mannen dus niet gemaakt om de baas te spelen over vrouwen en Hij heeft ook vrouwen niet gemaakt om mannen op hun wenken te bedienen. Maar Hij heeft hen beiden gemaakt om elkaar aan te vullen in een gezond partnerschap.

Een hechte eenheid.

Het doel is ook om een man en een vrouw, op wonderlijke wijze samen te laten smelten tot een hechte eenheid. Het huwelijk is beslist veel meer dan gewoon vriendschap. Je partner moet zelfs meer zijn dan je beste vriend, anders heb je geen echt huwelijk. Je bent namelijk één lichaam geworden en dat heb je niet met vrienden. Eén lichaam betekent bijvoorbeeld, dat het hoofd niet naar rechts kan gaan, terwijl het lichaam linksaf slaat, m.a.w. je zit aan elkaar vast en zult dus altijd rekening met elkaar moeten houden. Alleen op deze manier zul je elkaar volmaakt aan kunnen vullen. Wat de één te kort komt, vult de ander zo mogelijk aan. Partners die van elkaar houden, zullen vooral steeds meer rekening met elkaar gaan houden en dus veranderen ze ook langzaam (1 Corinthiërs 13:6,7) en sommigen gaan op een bepaalde manier zelfs meer op elkaar lijken.

Rol verdeling binnen het huwelijk.
Over de rolverdeling van de man en vrouw binnen het huwelijk, zijn de meningen onder christenen nogal verdeeld. Het is bijna wel zeker dat dit te maken heeft met de meningen en opvattingen van de wereld om ons heen. Langzaam maar zeker dringen die opvattingen uit de wereld namelijk ook door in de gemeente van de Heer. Het heeft in ieder geval vaak veel te veel invloed op ons en daarom is het erg belangrijk, om samen meer te gaan luisteren naar wat het Woord van God hierover zegt. Bijbels gezien zijn mannen en vrouwen gelijk in hun relatie tot Christus, tegelijk zijn er specifieke rollen voor de man en de vrouw in het huwelijk. Met andere woorden, man en vrouw zijn dus wel gelijkwaardig voor God, maar ze hebben wel verschillende functies.

Bijbels gezien zijn mannen en vrouwen gelijk in hun relatie tot Christus.

“Team
Vorm je als man en vrouw dan steeds meer een ‘team’ in het huwelijk.

Je verantwoordelijkheid nemen

Mannen die hun verantwoording van zich af schuiven in het leiding geven, zullen de oorzaak zijn dat hun vrouwen vaak ten onrechte te veel de leiding moeten nemen en zodoende het huwelijk ontwrichten. De oorzaak ligt dan niet bij de vrouw, maar juist bij de man.

We moeten ook elkaar onderdanig zijn.
Belangrijk is om ook Efeziërs 5:21 te lezen. Daar begint Paulus voorafgaande aan zijn les over het huwelijk, om te zeggen: “Wees elkaar onderdanig in de vreze Gods”, dus wij allemaal, ongeacht man of vrouw worden aangemoedigd om elkaar te dienen of te helpen. De vraag voor gehuwden is dus niet, hoe kan ik het meest aan mijn trek komen in het huwelijk, maar hoe kan ik die ander helpen om gelukkig te worden. Het aparte van echte liefde is nu, dat naarmate we die ander gelukkiger zien worden, we zelf ook gelukkig worden. Het heeft dus met elkaar te maken en het straalt zelfs af op onze omgeving. Vandaar ook dat Paulus in Efeziërs hoofdstuk 5 vrijwel direct overstapt van het ‘elkaar onderdanig wezen’ naar het huwelijk en daarna ook hoe dat wordt uitgewerkt in het gezin tussen ouders en kinderen (Efeziërs 6:1-4).

Paulus heeft dus beslist iets anders bedoeld als slaafse gehoorzaamheid aan elkaar. Het principe “Wees elkaar onderdanig in de vreze Gods”, betekent dat je respect voor elkaar hebt en dat je in principe de bereidheid hebt om de ander te dienen, indien nodig. Anders gezegd, we moeten niet meer onszelf in het centrum plaatsen, maar de ander. Dit staat haaks op een egoïstische levenshouding wat de grootste bedreiging is voor ons huwelijk.

Samen verantwoordelijk.

Zeker is dat de verantwoordelijkheid van de vrouw ten aanzien van de opvoeding van de kinderen, gelijk is aan de man. Het is absoluut fout als de man de “straf” uitdeler wordt en de vrouw alleen maar een soort verklikster van de kinderen. Aan de andere kant dient de gelovige vrouw haar kinderen ook duidelijk te maken dat de vader het laatste woord heeft in belangrijke beslissingen en dus de leiding heeft in huis. Ook dat hoort bij opvoeden. Al hoewel de plaats van de vrouw zeker niet boven de man is, maar eerder naast haar man als ondersteuning, is haar taak toch even waardevol als die van haar man (1 Corinthiërs 11:11, 12). Haar functie is wel anders maar daarom is haar taak of plaats niet minder belangrijk.
Sterker nog, God heeft bedacht dat de man het alleen niet zou redden (Genesis 2:18) en heeft daarom gewild dat hij iemand naast zich heeft, die hem aanvoelt en instaat is om zo nodig hem tijdig bij te sturen.

Elkaar tot steun.
Gods doel is ook, om elkaar tot steun te zijn in voor en tegenspoed, dus onvoorwaardelijk trouw in alle omstandigheden. De één zal de ander helpen en bijstaan in alle dingen, dat is het doel. God zag dat de eerste mens niet alleen moest zijn maar een hulp aan zijn zijde nodig had (Gen.2:18). Door een huwelijk aan te gaan verklaart de ene persoon aan de ander zijn liefde en belooft hij of zij onvoorwaardelijk en heel zijn leven een steun te zijn voor zijn partner. Als de één ziek is, heeft de ander daar direct mee te maken, men kan zich Bijbels gezien er niet van los maken. Indien nodig, zal de man voor zijn vrouw zorgdragen zoals hij voor zijn eigen lichaam zorgt en andersom ook. Langs deze lijnen ontwikkelt zich door de jaren heen, de diepste verbondenheid tussen man en vrouw en alleen dat maakt intens gelukkig.