Wanneer ben je Christen?
We bezoeken jaarlijks veel gemeenten in ons land en daar buiten, voor predikbeurten. Daarbij hebben we ontdekt dat er in de afgelopen paar jaar, iets meer ruimte komt onder evangelisch christenen voor de gaven van de Geest.
We komen uit de tijd van het rationalisme, men wilde toen liever zelf de controle houden. En wanneer geestelijke gaven vrij gaan functioneren in de gemeente, dan weet je nooit wat er gaat gebeuren. Als we kijken naar alles wat fout is gegaan, dan is die angst ook wel te begrijpen. Het gevaar is alleen, dat we de vrije werking van de heilige Geest uitbannen. Alles wordt dan strak en voorspelbaar geregeld in onze erediensten, maar we drijven daarmee steeds verder van het ‘lichaam’ af zoals de Bijbel dat beschrijft in o.a. 1 Kor.12.
Maar er is nog iets anders wat veel mensen ook tegen hield. Een aantal jaren geleden is er een stroming geweest, die leerde dingen als: ‘pas als je in tongen spreekt, ben je gedoopt met de heilige Geest en dan pas ben je een goed christen’. Uiteraard verzette mensen zich daar tegen en terecht, want dit leidt tot verdeeldheid onder christenen en het is ook niet wat de Bijbel leert. De gave van het spreken in tongen is wel een teken dat iemand vervuld is met de heilige Geest, maar het is niet de vervulling (of doop) met de heilige Geest zelf. Dat onderscheid is heel belangrijk, want anders komen we tot verkeerde conclusies.
Spreken in tongen is om God te aanbidden.
Mensen die regelmatig in tongen bidden, hebben feitelijk een bijzondere mogelijkheid van God ontvangen, om a.h.w. hun geestelijke accu op te kunnen laden. In 1 Kor.14:4 staat duidelijk dat spreken in tongen een manier is om jezelf geestelijk op te bouwen (stichten). Hoe dichter we bij Jezus leven, hoe meer we het verlangen zullen hebben om God ook te aanbidden. Je hebt dan een voorsprong als je het kan doen in een tongen taal. Want als we Jezus aanbidden in onze eigen taal, zullen we snel woorden te kort komen. Probeer het maar eens, je zult zien dat het niet mee valt. Maar dat verandert als de Geest van God het van ons overneemt en we beginnen Jezus te prijzen in tongentaal. Daar kunnen we veel langer mee doorgaan en terwijl we bezig zijn ontvangen we steeds meer woorden, onze aanbidding voor de Heer groeit als het ware. Het is dan als een liefdestaal, waarmee je God aanbidt uit het diepste van je hart. Niemand verstaat het dan God alleen (1 Kor.14:2). Maar… het is wel waar, mensen die dit nooit hebben meegemaakt, zullen dit erg moeilijk begrijpen. Het zijn geestelijke dingen die alleen geestelijk verstaan kunnen worden (Lees 1 Kor.2:14).
Even de Bijbelse geschiedenis.
In de Bijbel kunnen we lezen wat er gebeurde op de Pinksterdag ongeveer 2000 jaar geleden (lees Hand.2). Er waren in Jeruzalem 120 Joodse mensen samengekomen, allen discipelen van Jezus die baden en wachtte op de belofte van de heilige Geest. Ze wisten niet precies wat er zou gaan komen, ze wisten alleen dat Jezus hen gezegd had, dat ze moesten wachten tot de heilige Geest zou komen en vooral dat ze kracht zouden ontvangen. Verder wisten ze niet wat ze te wachten stond. Plotseling gebeurde het, er werd een vlam gezien op hun hoofden, er waaide een geweldige wind in het huis waar ze waren en ze begonnen in andere talen te spreken. Ze hadden een ervaring die de Bijbel noemt, vervuld worden met de heilige Geest. Lees maar in Hand.2:4 “…en ze werden allen vervuld met de heilige Geest en ze begonnen plotseling in andere talen te spreken, zoals Gods Geest hen liet spreken”.
We noemen dat dus ‘spreken in tongen’. Wanneer we er Gods Woord nauwkeurig op nalezen, moeten we tot de conclusie komen dat het ‘spreken in tongen’ meer voor kwam in het Bijbelboek Handelingen en dat het steeds met de doop in de heilige Geest verbonden is. Bijvoorbeeld: in Handelingen 10 spreekt Petrus in het huis van Simon de leerlooier. Terwijl hij nog aan het woord is vindt de uitstorting van de heilige Geest opnieuw plaats en beginnen de aanwezigen ook weer in tongen te spreken, om zo God te loven.
In Handelingen 19 komt Paulus op zijn reizen te Efeze. Hij komt daar mannen tegen met wie hij sprak over de heilige Geest en direct na gebed en handoplegging door Paulus, werden ze vervuld met de heilige Geest en begonnen ze ook in tongen te spreken en zelfs te profeteren. Dus, de heilige Geest is kennelijk na Pinksteren niet opgehouden om mensen te vervullen op dezelfde manier en… zoals het toen was, kan het nu nog zijn. Er is in ieder geval geen Bijbelse reden om dit anders te zien.
“Geïnspireerd
Spreken in tongen (of klanktaal in een andere vertaling), is spreken in een taal die door de heilige Geest is geïnspireerd.
Hij is er altijd
Wat is spreken in tongen precies?
Het verschijnsel “spreken in tongen” roept tegenwoordig nog steeds verschillende reacties op onder christenen. Sommige vinden het onzin, anderen vinden het bedreigend, weer anderen denken het niet te kunnen en er zijn er ook die denken weer, dat ze een minder goed christen zijn als ze niet in tongen spreken. Daar staat tegenover, dat er nog heel wat christenen zijn die veelvuldig in tongen spreken, soms luid, maar ook in stilte of men zingt in tongen.
Spreken in tongen (of klanktaal in een andere vertaling), is spreken in een taal die door de heilige Geest is geïnspireerd. Dus de inspiratie komt van de Geest, maar je gebruikt nog wel steeds je eigen stemorgaan. Daarbij kan er sprake van zijn dat we een (voor ons vreemde) bestaande taal ontvangen, iets wat dus vertaald kan worden, maar ook een zuivere klanktaal is mogelijk. In dit laatste geval spreek je direct alleen geheimenissen tot God.
Tongentaal is een teken voor de gelovigen en ongelovigen.
Laat ons eerst vaststellen dat “spreken in tongen” niet de doop in de Geest zelf is, maar slechts één van de tekenen daarvan. In de gemeente zal deze gave alleen z´n nut hebben wanneer het ook uitgelegd wordt. In dit kader zegt Paulus in 1 Kor.12:30 “..spreken soms allen in tongen..”. Hiermee wordt niet bedoeld dat deze gave slechts voor enkele personen is, want dan zouden teksten als Marc. 16:17 “Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen… in nieuwe tongen zullen zij spreken” daarmee in tegenspraak zijn.
Volgens Marc.16:17 is het dus een teken wat het gelovig kind van God zal volgen en wanneer de tongentaal uitgelegd wordt (God geeft er een boodschap door), dan is het ook een teken voor de ongelovigen (lees 1 Kor.14:22). Wat vaak verward wordt is de gave van het spreken in tongen als teken van de vervulling met de Geest en hoe deze gave functioneert in de gemeente in verband met profetie.
In de Bijbel vinden we dus drie verschillende vormen van het spreken in tongen.
Lees Hand 2:3-6 “Er verschenen aan hen een soort vlammen, die zich als vuurtongen verspreidden en zich op ieder van hen neerzetten, en allen werden vervuld van de heilige Geest en begonnen op luide toon te spreken in vreemde talen, zoals hun door de Geest werd ingegeven. In Jeruzalem woonden destijds vrome Joden, die afkomstig waren uit ieder volk op aarde. Toen het geluid weerklonk, dromden ze samen en ze raakten geheel in verwarring omdat ieder de apostelen en de andere leerlingen in zijn eigen taal hoorde spreken”.
Deze vorm van het spreken in tongen is het meest bekend. Ook in onze tijd horen we een enkele maal van gebeurtenissen als deze: dat mensen tijdens het hardop spreken in tongen, in een taal spreken die voor anderen verstaanbaar is. Bij de gebeurtenissen in Handelingen is trouwens tegelijkertijd nog een veel groter wonder gebeurd: namelijk dat iedereen hen in zijn eigen taal hoorde spreken. Het was dus niet zo dat één van de apostelen Grieks sprak en een andere Perzisch en weer een andere apostel Spaans, maar God deed duidelijk een gehoorwonder, waardoor iedereen elkaar zomaar verstond.
Er staat dus nergens in Handelingen 2, welke talen de 120 mensen in de opperzaal gesproken hebben en ook helemaal niet of er wel sprake was van een aardse of hemelse taal. Er staat alleen in Hand.2:4 “..en zij werden allen vervuld met de heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken”. Wat we wel kunnen concluderen is, dat de menigte die daar aanwezig was op het pinksterfeest, uit verschillende bevolkingsgroepen bestonden. En deze mensen spraken wel allemaal verschillende talen. Maar… plotseling konden zij allemaal tegelijk verstaan wat de 120 discipelen daar spraken.
Normaal als 120 mensen in verschillende talen door elkaar spreken, zal niemand ze verstaan en maakt het ook niet uit welke taal ze spreken, je verstaat het gewoon niet. Maar op de pinksterdag kon dat wel, dus heeft God hier een ‘gehoorwonder’ gedaan, zoals God alleen doen kan.
Opmerking: In tegenstelling tot wat anderen leren, kan men dus hier onmogelijk uit concluderen, dat spreken in tongen altijd een aardse bestaande taal zou moeten zijn. Bovendien heeft Paulus het in 1 Kor.13:2 over ‘talen van mensen en van engelen’.
De tweede vorm van spreken in tongen is beschreven in de brief aan de Corinthiërs.
Lees 1 Cor 14:1-4 “Jaag de liefde na en streef naar de gaven van de Geest, vooral naar die van de profetie. Iemand die in tongen spreekt, spreekt niet tot mensen maar alleen tot God. Niemand kan hem verstaan, want door toedoen van de Geest spreekt hij onbegrijpelijke taal. Maar iemand die profeteert spreekt tot mensen, en wat hij zegt is opbouwend, troostend en bemoedigend. Iemand die in tongen spreekt is daar alleen zelf bij gebaat; iemand die profeteert doet dat ten bate van de gemeente”.
Als je deze tekst leest, dan zou je bij oppervlakkige beschouwing kunnen denken dat Paulus vindt dat er niet te veel in tongen gesproken zou moeten worden. Maar zo is het dus niet. Spreken in tongen is een van de gaven van de Geest en dus belangrijk. De zinnen uit het bovenstaande stukje die ik cursief heb weergegeven, vormen de kern van deze vorm van spreken in tongen. De heilige Geest doet je spreken (bidden in tongen) tot God en niemand verstaat het dan God alleen en je bouwt jezelf daarmee op, zegt Paulus. Daar moeten dus we niet te licht over denken. Het is terecht dat Paulus daarvan zegt: ‘streeft ernaar’.
Als het onverstaanbaar is, wat is dan het nut?
Tongentaal is een gebedstaal, want er staat dat wie in een tong spreekt tot God spreekt en spreken tot God is bidden. Daarbij verstaan we zelf niet altijd wat we spreken, het is een geheimenis. Het is mogelijk om met deze taal te bidden te lofzingen of God te aanbidden. De Bijbel noemt dit bidden of aanbidden “in de geest”, onze geest wordt dan geïnspireerd door de heilige Geest. Lees Joh.4:23,24, Rom.8:26-27, Efeze 6:18, 1 Kor.14:15 en 1 Kor.14:2
Door het regelmatig onderhouden van deze stroom aan onbegrijpelijke woorden, bouwen we onszelf op bovennatuurlijke wijze op. Er gaat een kracht vanuit die ons in contact brengt met God. Lees 1 Kor.14:4 en Judas vers 20 staat ook iets dergelijks “Maar gij, geliefden, bewaart uzelf in de liefde Gods, door uzelf op te bouwen in uw allerheiligst geloof en door te bidden in de heilige Geest”. Tongentaal geeft ons bovendien de mogelijkheid om volhardend en voortdurend te bidden, zoals ook gezegd wordt in Efeze 6:18.
De derde uitingsvorm wordt ook in 1 Corinthiërs 14 genoemd, namelijk in vers 5: “Ik zou willen dat u allen in tongen kon spreken, maar ik wil nog liever dat u profeteert. Iemand die profeteert is nuttiger dan iemand die in tongen spreekt, tenzij hij uitlegt wat hij zegt, zodat de gemeente er baat bij heeft.”
Er is dus tongentaal die, nadat hij is uitgesproken, aan de gemeente uitgelegd moet worden. Een dergelijke uitingsvorm is daarmee vergelijkbaar met profetie, God spreekt door deze gave rechtstreeks tot Zijn kinderen.
Wil God dat we in tongen spreken?
Het antwoord is ja! Paulus verlangde ook dat de gehele gemeente in tongen zou spreken. Lees 1 Kor.14:5 “Ik wilde wel, dat gij allen in tongen spraakt,…” en in 1 Kor.14:39 lezen we dat Paulus ons vraagt het spreken in tongen niet te belemmeren.
Paulus schrijft, alweer in 1 Corinthiërs 14, namelijk in vers 18 dat hij erg blij is, hij dankt God er voor, dat hij meer dan wie ook in tongen spreekt. Paulus wil het dus erg graag. Hij vindt het kennelijk erg waardevol.
Moet ik dus spreken in tongen?
Nee, er is geen moeten bij God, maar Hij wil het u wel geven, want de Bijbel zegt tot alle gelovigen ‘Streeft naar de gaven van de Geest’. Je kunt er alleen maar naar streven, als God het je ook wil geven. Daarbij komt, wie van ons, die God wil dienen, zou een van zijn gaven willen afwijzen?
Toch hebben velen er moeite mee. Bij de gave van het spreken in tongen, zit namelijk een grote moeilijkheid. “Mijn verstand blijft onvruchtbaar”. Als ik in tongen spreek, (en dat zeg ik niet, maar zo staat het in de Bijbel) dan spreek ik in veel gevallen, voor mijn verstand, onbegrijpelijk klanken uit. Ik versta het niet en ik weet niet wat ik zeg. Daarom, om in tongen te spreken moet je soms over een flinke drempel heen stappen. Om in tongen te spreken moet ik daarom mijn geloof in werking zetten. Want zonder geloof is het spreken in tongen een volkomen belachelijk gebeuren.
Om over na te denken
Ervaar u de Heilige Geest ook in uw leven?